به گزارش روابط عمومی سازمان منطقه آزاد قشم، عبدالرضا دشتی زاده که صاحب مقالات بین المللی متعددی درحوزه باستان شناسی خلیج فارس می باشد، با اشاره به اظهارات غیر علمی رئیس جمهور آمریکا درباره خلیج فارس و تغییر نام این آبراه مهم ایرانی، گفت: با توجه به اینکه تاکنون بیشتر نقشه های تاریخی برای اثبات حضور ایرانیان در خلیج فارس بازگو شده است، اما وجود بقایای باستانی و شهرها و بنادر تاریخی در سواحل و جزایر خلیج فارس از موضوعات مهمتری است که براین واقعیت صحه می گذارد.
او همچنین از وجود کاخ‌های هخامنشی در برازجان به عنوان نمونه ای روشن از تسلط حاکمان پیشین به حوزه خلیج فارس نام برد.
این باستان شناس حوزه خلیج فارس معتقد است به غیر از وجود کاخ های دوره هخامنشیان، مدارک باستانشناسی مستندی نیز بر واقعیت تجارت دریایی امپراتوری پارتی و ساسانی با قسمت های شرقی آفریقا، شبه جزیره هند، عمان و شرق دور دلالت دارد.
دشتی زاده افزود: تجار و بازرگانان از اين مسير دريايی دوره اشكانی که از دجله و فرات آغاز و تا آنسوی مرزهای شرق دور و آفريقا ادامه داشته، در زمینه مبادله كالاهايی چون عاج فيل، ادويه، پوشاک و مرواريد استفاده می کردند.
به گفته او، بسياری از كتيبه های عصر ساسانی به ويژه كتيبه نقش رستم در استان فارس نشان از جمله بنادر سیراف (Siraf) و ریشهر(Reishahr) در حوزه شمالی خلیج فارس نشان از دریابانی ایرانیان در خلیج فارس دارد.
وی در ادامه تصریح کرد: حتی در کشورهای امروزی حاشیه جنوبی خلیج فارس همچون عمان، امارات متحده عربی، بحرین، قطر و کویت و حتی عربستان سعودی شهرهای مربوط به امپراتوری ساسانی محوطه هایی همانند کوش (Kush)، ملیحا(Mleiha)، اد دور(Ad door)، خات (Khatt) و ال ماتف (Al Mataf)یا جولفار، دمه، ام الماء در بخش های جنوبی این آبراهه نشان از اوج حاکمیت ایرانیان دارد.
او ادامه داد: البته حاكمان ساسانی در كشورهای امارات متحده و عمان، دژهای مستحكمی براي كنترل تجارت دريايی بنيان كردند كه می‌توان به دژ ساسانی در دما(Dama) و جرفار(Jarrafar) اشاره كرد و متاسفانه در این چند سال همین کشور های عربی با گماردن باستانشناسان خارجی با دادن بورسیه های تحصیلی این شهر ها را عربی و پیش از اسلام معرفی می کنند.
دشتی زاده که ریاست اداره میراث فرهنگی سازمان منطقه آزاد قشم را نیز برعهده دارد می گوید: کشف سکه های ساسانی از بسیاری مناطق چین مانند سوباشی (Subashi)، آستانه (Astaneh) وهمچنین منطقه اینر (Inner) در مغولستان و روپ (Rupar) در هند، مدارکی روشنی از مبادلات تجاری آن زمان وجود دارد که نشان می دهد همه این مبادلات از طریق خلیج فارس انجام می‌شده است.
به گفته وی، با وجود اهمیت راه دریایی ابریشم در دوره پارتی و ساسانیان در سده های سوم و چهارم میلادی، تجارت فرش، پوشاک، مروارید و حتی صادرات اسب به شرق دور از طریق خلیج فارس انجام می شده است.
این باستان شناس ویژه حوزه خلیج فارس معتقد است تمامی مدارک باستان شناسی در سواحل و جزایر خلیج فارس و سرزمین های همجوار در آفریقا، شبه جزیره هند و شرق دور نشان از دیرینگی ارتباط اقوام مختلف ایرانیان باستان با این دریا دارد.
او افزود: در دوران متعدد اسلامی نیز وجود بنادر و شهرهای سیراف، جَنابه، مَهرویان، نجیرم، تُوَج و سی بر این واقعیت دلالت دارد و کشفیات باستان شناسی زیر آب در سواحل شمالی خلیج فارس نیز این حقانیت علمی و تاریخی را به اثبات رسانده است.
دشتی زاده می گوید: بیش از 200 اثر تاریخی در سال های اخیر در جزیره قشم به عنوان پهناورترین سرزمین دریای پارس شناسایی شده که مهمترین آن شهر تاریخی کولغان است که با حمایت سازمان منطقه آزاد قشم درحال ساماندهی می باشد.
به گفته این باستان شناس حوزه خلیج فارس، تنگه هرمز در گذشته های دور از طریق شهر کولغان به عنوان یک پادگان نطامی کنترل می شده و از سوی دیگرغار خربَس (خوربس) نیز یک نیایشگاه مربوط به دوره اشکانی و ساسانی در جزیره قشم است که بخشی از بینش ایرانیان را نشان می دهد.
او اظهار داشت: همه این آثار برای نشان دادن حضور ایرانیان به عنوان تنها دریابانان دریای پارس کافی است که می بایست مطالعات بیشتری در این حوزه علمی و حاکمیتی صورت گیرد.
دشتی زاده گفت: يادمان های تاريخی جزيره قشم مانند ديگر مدارک باستانی دلیل روشنی از دریابانی ایرانیان در خلیج فارس دارد و آثار موجود در كشور ضمن دارا بودن ارزش تاريخی از لحاظ هويت ملی و حاكميت بخشی ايران در خليج فارس نيز بسيار كارساز هستند.
جزیره قشم با یک هزار و 500 کیلومتر مربع وسعت در جنوب ایران و در میان آب های نیلگون خلیج فارس واقع شده است.